Nie opisałem ani swojej duchowej inicjacji, ani "Lata Miłości" - czyli wypadów na szlak właśnie, czy choćby obozu rekolekcyjnego w Kościelisku, z którego się urwałem do Częstochowy (bez wiedzy rodziców i wprowadziwszy w błąd siostrę zakonną Barbarę). Muzyka rastamanów na zlocie pacyfistów, magiczny zachód słońca w Olsztynie, noc przy ognisku, po której śpiwór pachniał dymem przez pół roku albo dłużej. I my dwaj - świeżo upieczeni adepci jogi i buddyzmu tybetańskiego, spacerujący z torbami jak wędrowni mnisi...
A dziś - przepiękna wycieczka, tylko straaasznie długa! Musiało to być prawie 40 km (że też nie sprawdziłem na mapie przed wyruszeniem!). Drogami wiejskimi, potem polnymi i leśnymi. Upał. Falujące zboża i plantacje aronii.
W Skierniewicach najpierw spotkanie z młodzieńcem, który "wczoraj wyszedł z pierdla" (stary numer) i prosi o 60 groszy (dostał złotówkę i rozstaliśmy się w zgodzie, jeśli nie komitywie, a miałem obawy czy wyjdę z tego cało i ze swoim aparatem), a potem, gdy ze skarpy kontemplowałem zalew i zaczynający się nad nim festyn - z policją. Pewnie znają wszystkich długowłosych w mieście i byli ciekawi, kto, po co i dokąd. Zdziwili się, że pieszo aż do Rawy. Zaproponowali podwózkę. Odmówiłem. Zmarnowaliby mi pielgrzymkę...
Ten etap to "droga dzikich róż". Są wszędzie, włażą nawet na dachy rozpadających się domostw. Cieszą oczy i pachną.
Kościół i grobowiec Trzcińskich w Starej Rawie.
...i piękne widoki po drodze...
Całe szczęście, że był autobus powrotny, na który zdążyłem.
Następny etap na tej trasie
Poprzedni etap na tej trasie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz